Wat een dagen

Onze trouwdag 19 augustus was daadwerkelijk 1 van de mooiste. Ons feest vorig jaar was super leuk. Maar maandag vloeide er wel even traantjes. Van geluk en ongeloof..waarom mogen wij dit beleven, hoezo is dit ons gegund en waar is dat stress gevoel wat ik vaak had in  NL. De verassing was super, een dag pas bij Boase, luxe en schoonheid.

Een stukje zenn. In de namiddag zijn wij met de hondjes naar het Kabouter bos gereden. Mag eigenlijk geen bos heten, er ligt veel troep en het is op he moment zo droog op Curaçao dat alles wat groen was nu bruin is. Uiteraard liepen wij weer eens verkeerd. Helaas zijn wij beide niet uitgerust met een goed richtingsgevoel, wat kan leiden tot om een bos heen terug lopen. 

Dinsdag was Raymond laat uit zijn werk en ben ik lekker alleen een ijsje gaan halen in suikertuintje. En vandaag mijn eerste spinning les in 3 jaar..zo dat is even zweten. Maar wat fijn zeg om weer eens te fietsen te klimmen en te racen. Raymond heeft het druk met zijn werk. Eindelijk begint het vorm te krijgen en zijn er mensen die contact met hem zoeken en moet hij in overleg. Ik ben benieuwd wat hier allemaal uit gaat komen. Een patient van mij is helikopter piloot en wil raymond ook graag op Hato ( het vliegveld) hebben. Dus uitdagingen zitten eraan te komen. 

Fijne dag allemaal en op naar 2 werkdagen dan een geweldig volgeplant weekend, met het kayakaya street festival. Een bezoekje en alles klaarmaken voor onze schatten Beau en Marion. Xx