Meer vrijheid

Het is lang geleden dat ik iets heb geschreven dus ik zal weer eens een verhaal plaatsen. Het is bijna Juni..bijna een jaar geleden dat wij allea afronden in NL om ons nieuwe acontuur te starten. Nog een laatste uitje met Monique naar de Libelle week, een geweldige high wine met Arnold, Nicole, Johan en Monique. Het lijkt voor mij gevoel langer geleden. 

Op het eiland heerst armoede grote armoede, dat geeft een contrast tussen ons en mensen die niks hebben. Je merkt het overal. En natuurlijk genieten wij nu van de voordelen. Alles wat is Dollar was is nu in Gulden, dus niet te vergelijken. Als je met de auto door de straten rijdt zie je het in je heen. Rijen voor het avond eten dat wordt uitgedeeld in restaurants. De voedselbank die super werk doet. Gelukkig begint er weer het één en ander met een start, restaurants zijn hier al een week open. Uiteraard met de richtlijnen en een maximaal aantal personen. Wij genieten er volop van want ik moet jullie zeggen dat ik door een diep dal gegaan ben. Na onze terug komst uit Costa Rica moesten wij 14 dagen in quarantaine. Vervelend maar begrijpelijk. De week erna had ik toch wat paniek over hoe verder en mijn werk lag stil. Dus die week thuis, zaterdag 11 April ben ik gevallen tijdens ons rondje met de stappenteller in en om het huis. Helaas een hersenschudding en gescheurde enkelbanden. Een lange adem, 6 weken moest ik er voor uittrekken!

Met krukken en tape de eerste weken doorgekomen, frustraties, want afhankelijk zijn is niets voor mij!

Nu zijn wij 12 weken verder na mijn laatste werkdag. Giateren ben ik voor het eerst weer gaan autorijden en naar mijn werk gegaan om telefoontjes te plegen.

Dat voelde goed, een andere mindset en niet alleen maar het kleine kringetje in en om huis. Het blijft een raar idee dat wij voorlopig niet naar NL kunnen vliegen. Ik mis Larissa en Maarten enorm en natuurlijk onze ouders en vrienden. Maar die knuffel van je dochter pfff..gelukkig heb ik er eentje bij ons😍.

Aangezien de vakantie naar Colombia ook niet kan doorgaan zijn wij af en toe aan het genieten van de aanbiedingen. Het zwemmen met dolfijnen wilde wij in 2015 al doen. Maar het staat mij enigszins tegen om te genieten van dieren in gevangenschap. Het centrum ligt hier aan de zee en ze zwemmen veel met de dolfijnen op open water. Er is zoveel meer ruimte dan in bv. het dolfinarium. Dus nu het slechts 85 gulden kost ipv. 179 Dollar, zijn wij het toch gaan doen. Ik dacht wie weet knap ik ervan op🙂.

Een geweldige ervaring.

Ook ben ik een nachtje naar AvilaBeach geweest. Geen oog dicht gedaan maar wel erg leuk om mee te maken. Het weekend gaan Raymond en ik maar eens met een dag pas. Super fijn want je bent echt bijna de enige.

Ik heb zo het eerste werkoverleg. Vrijdag dan eindelijk weer plek bij de kapper na 13 weken, het wordt nu dan toch echt best grijs. Eerst had ik nog het idee van laat maar lekker grijs worden ik ben er klaar mee. Maar ja ik ben 49 en heb toch nog echt geen zin in de onrustige grijze stroken haar. 

Voor nu lieve allemaal groetjes uit Curaçao en duim maar voor ons dat wij na de zomer gewoon weer kunnen en mogen vliegen zonder verplichte quarantaine. Nooit verwacht onze vakantie door te brengen in NL🤣

Annemieke