Even bijpraten

Zo eindelijk weer eens een moment om te schrijven over onze belevingen op Curaçao. Ondanks dat wij nu dus niet meer reizen waar deze hele Blog voor was bedoeld is het toch wel leuk voor mij en misschien ook voor jou als lezer, om te weten hoe het hier gaat.

Op het werk.

Op dit moment is het maandag ochtend en ben ik net terug van de Fysiotherapie. De stroom is vanmorgen om 8.30 uur uitgevallen voor meer dan de helft van het eiland. Dan bof ik dat wij goed “op de wind zitten” zoals ze dat hier noemen. Onze woning staat hoog maar dan moet je het wel waaien anders smelt je alsnog weg.  

Op dit soort momenten wordt je weer goed geconfronteerd met het feit van een tropisch eiland, er is maar één stroom leverancier. Niets geen Liander met allemaal broertjes en zusjes, nee gewoon Aqua en Electra! Wil je stroom dan ga je naar dit bedrijf en ben je daar vervolgens een uurtje of anderhalf bezig met inschrijven en uiteraard een dikke borg neerleggen. Na een uur of 4 zonder stroom kan je echt een goede inhoud van je vriezer weg doen. Oké, inmiddels ben ik terug van een koffie brake bij de buurvrouw van het grote huis met vier percelen naast ons..

De stroom is inmiddels bijna 5 uur uitgevallen en goddank dat het niet in de nacht is want dat heb je geen airco en slaap je dus niet. Als tip heb ik gekregen om wat uit de vriezer in de koelkast te leggen anders kan dat ook weg. Dus de zak diepgevroren spruiten en een bak bevroren eten staan nu in de lauwe koelkast. Als lunch eet ik de heerlijke salade van gisteren met quinoa en 2 crackers met humus. Het is goed te doen als je veel uit eten of lunchen gaat, om dan wel zo veel mogelijk super food te eten wanneer je thuis eet. Het is jammer dat ik lichamelijk steeds zoveel tegenwerking krijg anders had ik mijn super gewicht van vorig jaar kunnen behouden.  Maar goed 7 kilo om meer van te houden zullen we maar zeggen. En als ik iets geleerd heb is het wel dat ik dankbaar moet zijn met wat er allemaal wel kan en niet de focus leggen op wat niet meer kan. Als jullie mij echt kennen weten jullie dat ik een soort zeemeermin ben zonder vin, hahaha…zodra ik ergens het water in kan wil ik dat ook. Vanwege mijn gescheurde enkelbanden in Maart kreeg ik een heup ontsteking Dat gaat nu redelijk maar ik kan dus niet meer schoolslag zwemmen want dat geeft meteen ellende. Dus dan maar lekker dobberen en drijven. Het zwembad is toch wel zo fijn, in deze tijd van het jaar kan het water erg koud zijn door de regen. Raymond noemt het dan “wak zwemmen”  haha maar dan wel in de 29C.

Corona: Een onderwerp dat hier nu toch serieuze vormen begint aan te nemen en zeker niet onderschat moet worden op een eiland met een bepaalde zorg capaciteit. Elke dag begint met een “storm update” en een direct opvolgende “Corona Update”. Als wij de NL T.V. terug kijken wordt ik soms niet goed van alle voor en tegens van het Corona beleid. Het is er en we moeten er mee leren leven. Voor heel veel mensen heeft dit blijvende financiële gevolgen. Diep triest voor horeca ondernemers. Gelukkig is op het eiland alles nog open en worden er met maatregelen toch nog aardig wat banen behouden. En zo maak je overal het beste van. Marion is net thuis gekomen van haar werk. Omdat die dus ook geen stroom hebben heeft ze vrij en gaat ze zwemmen bij Avilla Beach hotel. Dat zit naast het werk en zodra de stroom het weer doet mogen ze weer fris en fruitig aan de slag. Dat kan toch ook alleen maar op Curaçao weer zo’n moment van omdenken, iets negatiefs een positieve wending geven.

Werk: Na een onrustige tijd in de Tandarts praktijk is het nu wat rustiger en komt er per Januari een andere Tandarts. Raymond heeft het soms druk en soms rustig, ook kan hij het werk doen van 2 lokale collega’s die inmiddels weg zijn. En heel verassend houdt hij dan nog tijd over, dat geeft wel aan hoe efficiënt er gewerkt wordt….ahum..Helaas is het niet een baan die hij had gehoopt maar het geeft hem nu wel de ruimte en de gelegenheid werkervaring op te doen in andere systemen. Opsporing is daar èèn van, als kustwacht op zoek naar verdachte bootjes die vanuit Venezuela naar Curaçao komen. Met mensen en / of drugs. Ik heb inmiddels mijn studie jaar afgerond, het is geen 4 jarige HBO opleiding maar als ik in Januari mijn examen haal heb ik toch een HBO Diploma zorg management. Of ik er in NL iets mee kan gaan doen moeten wij nog afwachten. Maar de opleiding heeft mij al zoveel goede inzichten gebracht. Raymond heeft nog een hoofdstuk af te ronden en denkt over 4 maanden misschien zijn examen te kunnen doen. Ja lieve mensen als die foto’s van cocktails en uitjes geven misschien het idee dat wij niets anders doen dan drinken en weg gaan, maar niets is minder waar. Op de maandag en de woensdag en soms de zondagen wordt er toch echt in de boeken gezeten. Zo nemen wij dan toch nog wat extra wijsheid mee terug. 

1x per week wandelen met Collega chef ziekenboeg.

Leuke Situaties: Grappige situaties die je mee maakt en je weer met beide benen op de grond zetten, ja je woont nu in de Antillen 😊. Wij op een terrasje…

Ober: Wat wilt u drinken?      Ik: Hebben jullie Chai Tea?        Ober: Wat is dat?      Ik: Nee dus haha doe maar een Latte,           Ober: Wilt u cappuccino?   Ik :”Ja hoor helemaal goed…😊                                                 Ober: Wilt u er iets bij meneer?     Raymond: Ja wat heeft u?         Ober: We hebben appeltaart      Raymond: nee bedankt heeft u niks anders?   Ober: Wat wilt u dan? Met een vriendelijke lach hoor!              Raymond: Ik wil wel cheesecake         Ober: Dat kan ook !     WIJ: (HU???) haha komt hij met de gevraagde cheese cake vanuit een ander winkeltje, dat is toch lief de moeite doen om de klant tevreden te maken. En dan gaat het allemaal anders maar achteraf mega grappig.

Als jij aardig bent voor de lokale mensen zijn ze echt aardig voor jou. Het is ook maar net hoe je zelf omgaat met bepaalde situaties. En kom op mensen, in Nederland zijn ze ook niet allemaal even vriendelijke achter de kassa. :) 

De kerstboom staat samen met wat lokaal gekochte decoratie, sommige waardevol en gaan volgend jaar mee terug naar NL. Sommige te plastic en kitscherig voor woorden maar voor hier helemaal leuk. Ik ga de gezelligheid van mijn lieve ouders, schoonouders, het eten bij mijn broertje en schoonzussen, onze neefjes en nichtjes enorm missen. Onze allerliefste Larissa, een ontbrekend stuk van de gezinspuzzel met Maarten samen. Maar we gaan intens genieten van onze 2e kerst op Curaçao. De eerste was in 2015 maar nu met de jaarwisseling erbij.

Ik laat het even bij dit verslag. Ik ga zo maar eens lekker iets schilderen en daarna een plons nemen in het zwembad daar is geen stroom voor nodig. En dan maar hopen dat ze alles weer op de rit hebben voor de avond aan breekt.

Lieve groet vanuit onze droomvilla, blijf gezond en tot het volgende verslag.

Update Vandaag is er besloten dat er geen toeristen meer mogen komen en is Curacao net als Nederland code oranje geworden. Erg rot en jammer voor iedereen. De besmettingen dalen enorm en niemand snapt deze keuze. De toeristen liggen niet in het ziekenhuis maar de lokale feestgangers wel. Maar goed we wachten af wat er maandag besloten wordt, of deze maatregel afwachten of een lockdown. We hopen het beste, stay safe